Nakon smrti prvog supruga 1993. godine, Cece Bojković je bila u braku sa Mucijem, svojim drugim suprugom , i s nim je bila sve do njegove smrti 2004. godine. Nakon toga, 2011. godine, stupila je u treći brak sa diplomatom Slavkom Kruljevićem. Poznata je kao osoba koja je imala veoma buran ljubavni život.
Rođena 1947. godine u Zemunu, Svetlana Ceca Bojković detinjstvo je provela na Vračaru. Njen otac Cvetko je radio kao oficir i geometar u Vojnogeografskom institutu u Beogradu, dok je njena majka Vera vreme posvetila domaćici. Cvetko, poreklom iz Kumanova, završio je Kraljevsku vojnu akademiju pre nego što se preselio u Beograd nakon što je upoznao Veru, koja je poreklom iz Knjaževca. Svetlanini roditelji bili su poznati po svojoj strogosti i nepokolebljivoj usredsređenosti na nju, tretirajući je kao jedinstvenu osobu. Uspostavili su stroge rasporede obroka, spavanja i učenja. Godinama kasnije, Svetlana je u jednom intervjuu otkrila da njena želja da postane glumica potiče iz njene čežnje da pobegne iz okvira njihovog disciplinovanog i preciznog domaćinstva.
Od malih nogu započela je svoj muzički put udubljujući se u sviranje klavira. Ova strast ju je navela da uporedo sa redovnim osnovnim obrazovanjem upiše muzičku školu. Nastavljajući akademsko zanimanje, pohađala je IV beogradsku gimnaziju, gde je bila usmerena na prirodno-matematičke nauke, a pohađala je i srednju muzičku školu. Razmišljajući o svojoj prošlosti, jednom je spomenula svoju nepokolebljivu energiju i nagon. Odlično u obje škole, postala je jedan od pionirskih dobitnika cijenjene Vukove nagrade.
Strast prema glumi usađena je u nju još od malih nogu, posećujući predstave u Pozorištu marioneta i Pozorištu „Boško Buha“. Tek kasnije je počela da istražuje svet zabave za odrasle. Tokom svog osnovnog i srednjeg obrazovanja, aktivno je učestvovala u dramskim sekcijama, čak je išla do toga da je pripremala recital koji je njena škola sa ponosom prikazala na takmičenjima sa drugim školama u Beogradu.
Sa 16 godina je krenula na svoj glumački put u Amaterskom pozorištu „Dadov“. Po završetku studija odlučila je da svoju strast nastavi dalje prijavom prijemnog ispita na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu. Ova odluka je ostavila njene roditelje u stanju očaja, jer je njen akademski uspjeh bio dovoljno izuzetan da osigura upis na bilo koji univerzitet bez potrebe za prijemnim ispitom.
Glumica je tokom vremena prije ispita dobila podršku i vodstvo od svog dečka Miloša Žutića. U tom periodu se dogodila njena prva izuzetna ljubavna priča.
U klasi profesora Predraga Bajčetića, uspešno je upisala Akademiju, a za samo drugu godinu fakulteta obezbedila je svoju inauguralnu pozorišnu ulogu.
Početno i duboko iskustvo ljubavi
Putevi su im se ukrstili tokom njene potrage za prijemom na akademiju, uz njegovu pomoć u pripremi ispita. Njihova veza je brzo procvjetala, što je dovelo do njihovog braka tri godine kasnije.
Na mom putovanju u tom pravcu, činilo se da se sve odvija ubrzanim tempom. Samo dve godine po prijemu na Akademiju, dobio sam neverovatnu priliku da postanem stalni član prestižnog ansambla Jugoslovenskog dramskog pozorišta. Do ovog izuzetnog uspjeha došlo je još dok sam bio student, zahvaljujući odluci Bojana Stupice. 1968. godina bila je za mene posebno bogata, jer sam imao privilegiju da učestvujem na sedam pozorišnih premijera. Uz to, imala sam čast da imam i svoju ličnu premijeru: udaju se za talentovanog glumca Miloša Žutića. Nakon toga, 1970. godine, uspješno sam završio studije i, začudo, do kraja 1972. radosno sam dočekao rođenje kćerke Katarine, od milja zvane Kaja.
Tokom razgovora je otkrila da je imala poteškoća u trudnoći.
– Budući da sam se u prošlosti suočavala sa poteškoćama u trudnoći, željno sam čeznula za mogućnošću da se porodim. Shodno tome, kada je ova trudnoća nastupila, prihvatila sam je kao božanski blagoslov. Mojoj radosti nije bilo granica. Tokom cijele ove trudnoće, moj um nije bio ispunjen ničim osim pozitivnosti, a sam čin porođaja osjećao se kao transcendentno kosmičko iskustvo. Zaista ne postoji ništa na ovom svetu što bi se moglo porediti sa neodoljivim trenutkom kada sam čula prvi plač svoje ćerke Kaje… – ispričala je ona. Vredi napomenuti da je sa prvim suprugom Milošem stupila u brak na trećoj godini studija.
Sa dvadeset i jednom godinom stupila sam u brak sa Milošem, koji je bio osam godina stariji od mene. Naša nezrelost u to vreme dovela je do pogoršanja naše bračne veze, ali je naša lična veza ostala netaknuta. Ova veza je trajala do njegove smrti 1993. godine, kada je imao pedeset četiri godine, uprkos činjenici da smo oboje sklopili nove brakove. Udala sam se za reditelja Ljubomira Mucija Draškića, dok je Miloš pronašao ljubav sa glumicom Ognjankom Ognjanović, sa kojom je dobio sina Đorđa. Uprkos ovim novim vezama, Miloš i ja smo ostali neverovatno bliski. Nažalost, Miloša je na kraju savladala teška bolest.
- Od trenutka kada sam navršila osamnaest godina pa sve do prekretnice od trideset pete, život sam dijelila sa Milošem. Naravno, kao i svaka veza, imali smo svoj dio trivijalnih sporova. Možda, kao mlada žena, nisam u potpunosti iskusila život u svom punom potencijalu, jer je on bio moj prvi značajni romantični partner. Moguće je da da sam bio stariji i iskusniji, možda ne bih odlučio da raskinem našu zajednicu. Međutim, jednostavno su se odvijale okolnosti, kako je ispričala Svetlana.
