Iz kuće Verice Rakočević i njenog supružnika stiglo je neočekivano i uzbudljivo saopštenje, kako je Veljko Kuzmančević marljivo dogovarao predstojeće putovanje koje je sve iznenadilo. Putem objave na Fejsbuku, muzičar je otkrio uključivanje novog kulturnog dragulja na mapu Evrope, izazvavši talas iščekivanja među njegovim odanim pratiocima na društvenim mrežama.
Veljko Kuzmančević željno iščekuje svoj debi u Švedskoj sa svojom originalnom muzičkom kompozicijom “Sjever”, kreiranom specijalno za dugo očekivanu reviju njegove supruge Verice “ZAPLET”. Dok sprema svoje kofere za ovaj muzički poduhvat, Veljko željno iščekuje Vericinu odluku da ga prati na ovom putu, odluku koja je ispunjava neizmernim ponosom. Istorija ovog para seže do trenutka kada je Veljko komponovao muziku za Vericinu reviju, što je označilo početak njihove izvanredne veze koja prkosi svim stereotipima od samog početka.
Uprkos značajnom jazu u godinama između Veljka, kompozitora moje revije, i mene, naš odnos nikada nije poprimio romantičnu prirodu, a naši razgovori su bili lišeni bilo kakvih sugestivnih prizvuka. Čisto slučajno smo oboje bili na Zlatiboru u isto vreme, gde smo proveli divnu nedelju uživajući u društvu. Verica se svojevremeno poverila “Gloriji” da su Veljkov izuzetan intelekt, mudrost i muzički talenat u njenim očima preobrazili od mladića u zrelu odraslu osobu. Njegova razigrana perspektiva života rasplamsala je novootkriveni osjećaj čežnje u njoj, jer je prije toga bila previše ozbiljna u vezi sa svime.
Po povratku u Beograd, postavio je iskreno pitanje: “Hoćeš li me uzeti za ruku?” Njen odgovor je bio trenutan i odlučan, jer je uzviknula: “Apsolutno!” Snaga iskrene ljubavi ne poznaje granice, o čemu svedoči prelepi spoj Verice Rakočević, vizionarke, i Veljka Kuzmančevića, talentovanog muzičara. Njihova ljubav je osvojila društvenu osudu i kritiku, uprkos značajnom jazu u godinama od 35 godina.
Njen muž s ljubavlju naziva Vera, Verica mu je vratila veru u moć ljubavi. Tokom proteklih sedam godina, oni su prihvatili sreću, harmoniju i nepokolebljivu vezu. Verica često ističe otpornost njihove ljubavi, eksplicitno navodeći u intervjuu da ih negativni komentari ne uznemiravaju. U materijalističkom društvu, istinske emocije zauzimaju središnje mjesto, čineći godine nebitnim i rezultirajući pretežno pozitivnim povratnim informacijama. Lično sam uvijek ostao ravnodušan prema životima drugih, tako da mišljenja onih koji me ne razumiju nemaju uticaja. Ushićenje prkošenja društvenim normama, vožnja motocikla u dobi od 69 godina, bavljenje igrivim aktivnostima s emocionalno nesvjesnim pojedincima i život sa snagom nekoga upola mojih godina neosporno je osnažujući. Svaki aspekt mog postojanja donosi mi potpuno zadovoljstvo. Potpuno sam svjestan i priznajem istinske poteškoće i prepreke koje prate ovu konkretnu vezu.
Vericina tvrdnja da je Veljko u njen život ušao kao nagrada dodatno je potkrepljena njegovom veštinom u suočavanju sa životnim izazovima. Tokom sedam godina, nikada se nije pokolebala u svom uvjerenju. Tada sam prvi put shvatio da prava ljubav ne obuhvata samo vrijedne kvalitete već i mane našeg partnera.
Veljko je u potpunoj suprotnosti s mojim predrasudama o idealnom saputniku. Naše preferencije se razlikuju, naše perspektive se često sukobljavaju i nalazimo se upleteni u strastvene rasprave. Međutim, potpuno sam svjestan da bi se on potrudio za mene, baš kao i ja za njega. Iznad svega, on ostaje moj najpouzdaniji pouzdanik i nepokolebljiv pratilac – sa nepokolebljivom sigurnošću zaključila je Verica.
