Svjedočenje izvanrednog putovanja panonskog mornara i njegovih neortodoksnih životnih izbora poslužit će kao snažan dokaz važnosti slijeđenja srca u svakom aspektu života. Đorđe Balašević je ceo život proveo u rodnom Novom Sadu, živeći u zidinama porodične kuće u Ulici Jovana Cvijića.
Đorđe Balšević je bio jedan od najpoznatijih kantautora na našim prostorima. Svoj životni vek je proveo u Novom Sadu, u porodičnoj kmući koja se nalazi u ulici Jovana Cvijića . Ono što je zanimljivo za njegovu porodicu jeste to da je svaka sledeča generacija dodavala po nekoliko slova u njihovo prezime , sve dok prezime nije dobilo svoj krajni oblik Balašević.
Intrigantan aspekt njegove porodične loze evidentan je u postepenom dodavanju slova njihovom prezimenu sa svakom generacijom koja prolazi, što je na kraju kulminiralo konačnim oblikom Balaševića. Osvrćući se na svoje rane godine, talentovani umetnik prepričava priču svog dede, Đorđa Balaša, pobožnog sledbenika pravoslavnih verovanja. Zabrinut da porodica neće primiti sakrament miropomazanja, njegov djed je u burnim vremenima 1941. godine donio hrabru odluku. Posjetio je opštinu, platio simboličnu članarinu i zvanično promijenio prezime u Balašević. Vrijedi napomenuti da je umjetnikov otac prvobitno nosio prezime Balašev, što objašnjava zašto je sam umjetnik u početku bio poznat kao Balašević. U predgrađu Homoljskih planina prezime je danas retkost, ali umetnik ostaje u uverenju da se naše zajedničko poreklo može pratiti još iz doba Vlaha. Tokom svog postojanja, boravio je u istom stanu u kojem je doživio svoje formativne godine. Ovaj dom predaka, koji se prenosi četiri generacije, ulijeva dubok osjećaj vječnosti i naslijeđa. Osjećaj autentičnosti koji ga je zapljuskivao u ovom poznatom prostoru uvijek je njegovao, jer je služio kao kulisa za odrastanje njegove vlastite djece. Slično avanturama Toma Sojera, odrastanje u Ulici Jovana Cvijića odigralo je ključnu ulogu u njegovom razvoju, a njegova starija sestra Jasna je bila pokretačka snaga koja ga je u mladosti naučila da čita i negovala njegov urođeni talenat. Čudo od djeteta, dokumentirao je značajne trenutke svog djetinjstva u svojoj knjizi “Kalendar mog djetinjstva”. Odlučivanje za geografiju pokazalo se mudrom odlukom, pogotovo što za prijemni ispit nije bila potrebna matematika, a konkurencija je bila velika.
Međutim, ljubav prema muzici odvela ga je od koledža nakon objavljivanja njegovog debitantskog albuma, što je označilo transformativni trenutak u njegovom životu. Iako nikada nije pohađao muzičku školu, njegova prirodna muzikalnost je bila neosporna, iako nije odmah prepoznao svoj izuzetan dar za pisanje pesama. Sa 18 godina prvi put je uzeo gitaru u ruke, uprkos obeshrabrenju drugih koji su vjerovali da je prekasno da počne svirati. Uprkos sumnjama onih koji su dovodili u pitanje njegove sposobnosti, on se upustio u stvaranje melodija koje će zauvijek izmicati drugima. Odbijajući da sebe etiketira kao muzičara, stalno je isticao svoju ulogu tekstopisca kad god se pitalo o njegovom zanimanju. Njegov put u muzičkoj industriji započeo je kada je osnovao bend Žetva, ime koje je smislio okupljajući svoje bliske prijatelje iz srednje škole. Uprkos njegovoj ličnoj nesklonosti tangu, njihova jedina pjesma “U razdeljak te ljubim” privukla je pažnju jedne radio stanice i otvorila im vrata. Ovo je označilo početak raznolikog muzičkog putovanja. Na kraju je napustio Žetvu i razigrano formirao Early Frost, inspiriran idejom da rani mraz predstavlja prijetnju žetvi. Članovima benda, koji su bili njegovi drugovi iz srednje škole, nedostajalo je muzičkog iskustva, a grupa je u početku bila zamišljena kao privremena proslava.
Međutim, njihova pesma “Prva ljubav” doživela je veliki uspeh u Jugoslaviji, gurajući ih napred bez oklevanja. Nakratko su pokušali spojiti Rani mraz sa grupom Suncokret, a za to vrijeme su im se pridružili Bora Čorba i Bilja Krstić. Nakon razilaženja u kreativnim vizijama, grupa je odlučila da se rastane sa Borom i krene sopstvenim putem. Smjelim skokom 1982. godine krenuo je u solo karijeru, ostavljajući iza sebe dva albuma koja je objavio sa svojim prethodnim bendom. Uspjeh koji je kasnije postigao sa 12 novih albuma bio je ništa drugo do izuzetan. Uprkos njegovim uspjesima, roditelji su se žestoko protivili njegovoj odluci da se bavi muzikom, ističući važnost njegovog geografskog obrazovanja. Nikada nisu prisustvovali nijednom od njegovih koncerata, ostavljajući dva mesta stalno prazna. Međutim, tek kada se njegova supruga Olivera pojavila na sceni, njegov život je zaista našao svoju svrhu. Trenutak kada su im se putevi ukrstili lako bi se mogli zamijeniti za nešto iz sna.
