Potražnja za poslovima mašinstva u Srbiji je izuzetno visoka, sa jakom reputacijom u ovoj oblasti. Oni koji se bave karijerom mašinskog inženjera mogu očekivati da će skoro odmah pronaći posao, jer poslodavci aktivno traže stručnjake iz različitih grana ove profesije.
Trenutno postoji višak oglasa za posao u mašinskom sektoru, koji obuhvataju skoro sve specijalizovane oblasti u ovoj oblasti. Mašinski fakultet Univerziteta bilježi porast upisa zbog uvođenja atraktivnih studijskih programa, prisustva visokotehnoloških kompanija u zemlji i stabilnosti poslovnog okruženja.
Svake godine fakultet ugosti oko 680 studenata na različitim studijskim programima, od kojih oko 350 diplomira kao master inženjeri koji bez muke osiguravaju posao prije završetka studija. Samo mali procenat diplomaca odlučuje da traži prilike u inostranstvu. Najveća potražnja za mašinskim inženjerima evidentna je u oglasima za posao koji naglašavaju proizvodno inženjerstvo, automatsko upravljanje, termotehniku, procesno inženjerstvo i industrijsko inženjerstvo.
Nacionalna avio-kompanija često oglašava oglase za posao mašinskih inženjera na beogradskom aerodromu.
Prema nedavnom istraživanju, mašinski inženjeri u Srbiji mogu očekivati minimalnu zaradu od 1.300 evra, sa potencijalom za maksimalnu platu od oko 235.000 dinara. Ovaj podatak potvrđuje da je ovo zanimanje među najunosnijim u zemlji. Mašinsko inženjerstvo je i profesionalna oblast i primenjena nauka koja obuhvata projektovanje, proizvodnju i upotrebu mašina, alata, energetskih sistema, potrošačkih proizvoda i još mnogo toga.
Teorijske osnove mašinstva crpe iz različitih naučnih disciplina kao što su matematika, mehanika, termodinamika, mehanika fluida, inženjerstvo materijala i računarstvo. Osim toga, ukršta se sa srodnim oblastima kao što su elektrotehnika, energetika, brodogradnja, avijacija i metalurgija. U okviru tehničkih nauka, mašinstvo obuhvata grane kao što su opšte mašinstvo, procesno-energetsko inženjerstvo, proizvodno inženjerstvo, brodsko inženjerstvo i precizna mehanika. Osnova mašinstva se gradi na spoju prirodnih nauka i praktičnog iskustva stečenog razvojem korisnih objekata, struktura i procesa. Profesionalci specijalizovani za mašinstvo poznati su kao mašinisti ili mašinski inženjeri. Dok je formalno izučavanje mašinstva na univerzitetima počelo početkom 19. veka, njegovo poreklo može se pratiti u davna vremena.
Ovo porijeklo je usko vezano za napredak u obradi metala, razvoj složenijih mehanizama za obavljanje radova i transformaciju energije, kao i stvaranje kopnenih transportnih sistema i još mnogo toga. Kroz istoriju, ljudi su koristili razne jednostavne mašine, uključujući točak, polugu, kos, klin, vitlo, remenicu i vijak. U kasnom kamenom dobu pojavili su se novi izumi kao što su razboji, brza lončarska kolica, čvrsti drveni točkovi i kolica, kao i topljenje bakra iz rude. Oko sredine 4. milenijuma prije nove ere, upotreba legura bronze postala je preovlađujuća zbog njihovih superiornih kvaliteta u odnosu na bakar.
U ovom periodu se razvijaju i livničke peći, mehovi i drugi uređaji za potpirivanje vatre. Uz to, uvođenje dvodijelnih kalupa omogućilo je masovnu proizvodnju metalnih predmeta, označivši značajan pomak koji se često naziva protoindustrijska revolucija. Proizvodnja i obrada gvožđa počela je u 2. milenijumu pre nove ere, zamenjujući prethodno oslanjanje na metalne meteorite. U starom Egiptu, tokom 3. milenijuma pre nove ere, bušenje rupa je uključivalo bušenje na luk, dok je sličan princip korišćen za okretanje predmeta. Tokom iste ere, napredak u upravljanju vodama dogodio se u različitim regionima.
U dolini Inda pojavilo se korištenje drenažnih cijevi, dok su u staroj Mezopotamiji stvorene inovativne naprave za podizanje vode na više nadmorske visine, poznate kao “jeram”. Pored toga, oko 700. godine prije Krista, u Ninivi je izgrađen impresivan akvadukt.
Preporučujemo
