Sonja Savić, poznata jugoslovenska filmska zvijezda, odisala je izuzetnom vitalnošću koja je uzdigla njene nastupe na nivo zadivljujućeg sjaja. Sa reputacijom svoje oštroumnosti, neustrašivo je iznosila svoje mišljenje, a njeni kultni portreti osigurali su njeno trajno nasleđe skoro dvadeset godina. 2008. godine, u 48. godini života, tragično je preminula u svom stanu u Kursulinoj ulici. Prema izjavama očevidaca iz komšija, njen stan je bio pun špriceva, slikajući uznemirujući prizor. Otkriće da u njenom domu nedostaje namještaj, osim zaprljanog dušeka, ostavilo je Javost zaprepašteno.
Službeni podaci potvrđuju da su ljekari uspješno utvrdili uzrok smrti, a to je predoziranje nedozvoljenim supstancama. Sonja, koja je tragično preminula, dala je poslednji intervju za crnogorsko izdanje “Vijesti” samo dva mjeseca prije svoje prerane smrti u julu 2008. godine. Bez ponosa mogu da priznam da sam uspešno zabrisao granicu između svog privatnog života i poziva. Međutim, ne mogu utvrditi da li dosljedno prenosim ovu fuziju i u kojoj mjeri mogu manipulirati situacijom. „Trudim se da svojim riječima očaram publiku, jer mi je i nakon svih ovih godina njihovo mišljenje i dalje važno“, izjavila je u tom trenutku. Mudrost koju je prenijela njena baka odzvanjala joj je u mislima, podsjećajući je da se dubine ljudskih emocija mogu sagledati kroz prozore duše. U njenom pogledu bili su očigledni tragovi tuge i izolacije. “Povremeno se prisjetim još jedne mudre izreke koju su prenijele bake – oči se pale. Kroz nebrojene generacije ova fraza je bila istinita, posebno kada sat otkuca ponoć. Oči im zapale, podstaknute nepoznatim izvorima, a to se pokazalo štetnim za i sebe i svoje voljene.
Čini se da je samoća cijena koju plaćam za svoju ličnu slobodu”, izjavila je glumica u tom periodu. Sonja Savić se tokom svog profesionalnog puta aktivno angažovala u srpskoj filmskoj industriji, pokazujući svoj izuzetan talenat u pedesetak filmova. Među njenim zapaženim djelima su “Una”, “Život je lijep”, “Balkanski špijun” i “Šećerna voda”. Kako je izjavila, njeno postojanje se vrtelo oko umetnosti performansa, ali njen neosporni dar bio je praćen glasinama o upotrebi nedozvoljenih supstanci koje datiraju još iz 1980-ih. Ove glasine su dobile zamah zbog njene povezanosti s pojedincima iz EKV kolektiva, što je tragično dovelo do prerane smrti nekoliko njih kao rezultat ovisnosti o opijatima. Sonja Savić je svojevremeno izrazila nezadovoljstvo društvom koje je vodila, navodeći da je utjehu pronašla u otkrivanju pojedinaca koji dijele njenu nesreću. Od trenutka kada su se ukrstili njeni snovi o braku i majčinstvu preplitali su se sa vizijama renomiranog džez umetnika Vlajka Lalića. Sa samo 15 godina u njihovom prvom susretu, pronašla je utjehu u saznanju da će on zauvijek držati ključ njenog srca. Nažalost, njihova ljubavna priča naglo je prekinuta njegovom tragičnom smrću 1990. godine, rezultatom nesrećnog putovanja usred burne oluje.
