Arabizmi su često indirektno pozajmljeni iz arapskog jezika, pri čemu je posrednički jezik bio osmansko-turski, jedan od ključnih jezika islamske civilizacije koja je duboko uticala na našu duhovnu i materijalnu kulturu.Stoga se za arabizme obično koristi etablirani izraz “turcizmi” (ponekad i “osmanizmi” ili “orijentalizmi”).Arapski izvori često obuhvataju imenice i pridjeve koji su pretrpjeli fonetske i semantičke promjene u turskom jeziku, kao što su: dućan (tur. dükkan, od ar. dukkān); zanat (tur. sanat, od ar. sana‘ – izrada); sat (tur. saat, od ar. sā‘a); sevap (tur. sevap, od ar. tawāb – nagrada); ćevap (tur. kebap, od ar. kabāb); ćef/ćeif (tur. keyif, od ar. kayf – uživanje); ćup (tur. küp, od ar. kūb – čaša); fukara (tur. fukara, od ar. mn. fuqarā’ – sirotinja); džep (tur. cep, od ar. ğayb).
Pored toga, postoje i arabizmi koji su dio svakodnevnog jezičkog repertoara.Iz arapskog jezika su preuzeta i neka vlastita imena, a iz njih su proizašla mnoga prezimena kao što su Ahmed → Ahmedović, Ahmetović, Ahmetagić; Hasan → Hasanović, Hasanagić, Hasanbegović, Karahasan. Takođe, određeni broj riječi arapskog porijekla, posebno iz prirodnih nauka, ušao je u srpski jezik preko evropskih jezika, kao što su algebra (al-ğabr – sklapanje); alkohol (al-kuhūl); cifra (sifr – nula); sirup (šarāb – piće).