Glumica Ljiljana Krstić je 1995. godine dobila veliko priznanje “Dobričin prsten”, a uprkos tome je mnogi ne pamte. Osim što je bila prvakinja beogradske pozorišne scene, prezežno igrajući u “Ateljeu 212”, gledali smo je i kao Joku u “Đekni”, staricu u “Spasitelju, svekrvu “Petrijinom vijencu” i slično. Iako je dosta radila sa legendarnim Ljubom Tadićem, čak i on je jednom prilikom izjavio da ne može da je definiše, a bila je toliko skromna da se nije ni predstavljala kao glumica.
U jednom od rijetkih intervjua je to i obrazložila, a njene riječi će natjerati mnogima suze na oči. 2Ja sam tamo glumica, na sceni, izložena sam očima publike. Tamo se moj život odvija, koji može da bude predmet interesovanja javnosti. Uvijek sam mislila da je to dovoljno. Da tu judi mogu saznati o meni sve što ih zanima, da sami stvre nekakav sud…
Ostatak teksta pročitajte na linku koji se nalazi OVDJE.