Arabizmi se obično smatraju posrednim posuđenicama izvedenim iz arapskog jezika. U mnogim slučajevima, međujezik je osmansko-turski, glavni jezik islamske civilizacije koji je duboko utjecao na našu duhovnu i materijalnu kulturu.
Posljedično, ti se arabizmi često nazivaju turcizmima, a u određenim kontekstima mogu se identificirati i kao osmanizmi ili orijentalizmi.
U turskom jeziku, većina arapskih korijena prvenstveno se sastoji od imenica i pridjeva koji su doživjeli niz fonetskih i semantičkih promjena. Na primjer, turski izraz za “dućan”, koji je “dukkan”, potječe od arapskog “dukkān”. Isto tako, turska riječ za “obrt”, poznata kao “sanat”, može se pratiti do arapske riječi “sana'”, što označava “stvaranje”.
Osim toga, pojmovi “sat” (turski “saat”) i “sevap” (turski “sevap”) također potječu iz arapskih korijena, pri čemu “sat” potječe od “sā’a”, a “sevap” od “tawāb”. Druge arapske riječi uključene u turski uključuju “kebab” (turski “kebap” od arapskog “kabāb”), “cef/ceif” (turski “keyif” od arapskog “kayf”, što znači uživanje), “šalica” (turski “küp” od arapskog “kūb”, što znači šalica), “fukara” (turski “fukara” od arapske množine “fuqarā’,” što znači siromašan), i “džep” (turski “cep” od arapskog “ğayb”).
Arapski vokabular se uspješno integrirao u gramatički okvir turskog jezika, služeći kao temelj za stvaranje novih leksema dodavanjem turskih morfema, primjer za izraz “hajiluk” (izvedeno iz arapskog “hağğ”) i raznih izraza povezanih s mjerenjem vremena i majstorstvo.
U našem jeziku, određeni arapski termini klasificirani kao ženski se koriste u kontekstu muškog ili srednjeg roda, kao što je “kijamet”, koji označava nered, i “amanet”, što znači obećanje. Za pojedine imenice izmijenjen je gramatički broj, pa se množina u srpskom jeziku smatra jedninom.
Primjeri ovog fenomena uključuju “esnaf”, koji predstavlja arapsku prekinutu množinu, i “muslim”, arapski aktivni particip koji se prevodi kao “onaj koji se pokorava Bogu”, u kombinaciji s perzijskim sufiksom za množinu za razumna bića, “-ān”. Dok srpski jezik uključuje niz arabizama, dominantnu većinu čine islamizmi — tehnički izrazi koji označavaju vjerske običaje i običaje muslimana, uz one koji se odnose na pravnu domenu. Nadalje, postoje stavke svakodnevnog vokabulara koje su posuđene iz arapskog.
Arapski jezik našem je dao nekoliko stotina vlastitih imenica, od kojih su mnoga prerasla u prezimena kao što su Ahmedović, Ahmetović, Ahmetagić, Hasanović, Hasanagić, Hasanbegović i Karahasan.
Nadalje, pojedini arapski pojmovi, posebice iz područja prirodnih znanosti, usvojeni su u naš jezik preko europskih jezika. Na primjer, “algebra” je izvedena iz “al-ğabr,” što znači “sastavljanje”; “alkohol” potječe od “al-kuhūl”; “cifra” dolazi od “sifr”, što se prevodi kao “nula”; a “sirup” je preuzet od “šarāb”, što znači “piće”.
